Zygmunt Pejsak

Zakład Chorób Świń Państwowego Instytutu Weterynaryjnego –

Państwowego Instytutu Badawczego w Puławach

Bioasekuracja – najlepszy i najtańszy sposób ochrony stad świń przed ASF

Ostatnie (dwudzieste trzecie) ognisko afrykańskiego pomoru świń (ASF) stwierdzono w naszym kraju 30.09.2016 roku. Fakt ten jest potwierdzeniem skuteczności działania inspekcji weterynaryjnej oraz efektywności wprowadzonych, przede wszystkim w roku 2016, regulacji prawnych ukierunkowanych na zwalczenie ASF.

Niestety, pogarsza się sytuacja epizootyczna w zakresie ASF w populacji dzików. Szczególny wzrost liczby przypadków ASF zarejestrowano w pierwszych pięciu miesiącach 2017 r. (tab. 1). Do 15.05.2017 r. zarejestrowano w Polsce prawie 143 przypadki ASF. Jednocześnie obserwuje się powiększanie się obszaru występowania tej groźnej choroby we wspomnianej populacji (ryc. 1). Powyższe stwarza coraz większe ryzyko ponownego przeniesienia wirusa ASF (ASFV) od dzików do świń.

Najczęściej wektorem odpowiedzialnym za wprowadzenie ASFV do stada jest człowiek. Wprowadza on czynnik chorobotwórczy do stada świń zazwyczaj drogą mechaniczną, poprzez zanieczyszczone czynnikami chorobotwórczymi ubranie i obuwie, ale także włosy, jamę nosową, skórę, etc. W drugiej kolejności wymienia się środki transportu, na trzecim – wprowadzane do chlewni zakupione warchlaki, loszki lub knurki. Źródłem patogenów może być także nasienie knurów, przeznaczone do inseminacji. Wektorem choroby mogą być wałęsające się po lesie i wychodzące poza teren chlewni psy i koty. Mechanicznym wektorem w przenoszeniu się ASFV mogą być ptaki i gryzonie. Bardzo niebezpieczne mogą być zlewki oraz wyroby mięsne (kiełbasa, boczek, słonina, etc.),..