Łukasz Łowiński
Przemysłowy Instytut Maszyn Rolniczych w Poznaniu
Zbiorniki na gnojowicę i sposoby ich zakrywania
Ustawa o nawozach i nawożeniu nakłada na każdego producenta trzody chlewnej obowiązek przechowywania nawozów naturalnych w postaci płynnej (gnojowica i gnojówka) wyłącznie w szczelnych zbiornikach o pojemności umożliwiającej gromadzenie co najmniej 4-miesięcznej produkcji tego nawozu (dla OSN okres ten wynosi co najmniej 6 miesięcy). Ze względu na dużą koncentrację nawozu w zbiorniku na małej przestrzeni i jego uciążliwości dla otoczenia warto zadbać o efektywnie zmniejszenie odorów, nie tracąc nic z funkcjonalności oraz bezpieczeństwa użytkowania zbiornika.
Z kluczowych wymagań dotyczących wszystkich zbiorników wymienić można zamknięte zbiorniki na płynne odchody zwierzęce, które muszą posiadać nieprzepuszczalne dno i ściany, szczelne przykrycie (z wyłączeniem zbiorników na płynne odchody zwierzęce lub ich części znajdujących się pod budynkiem inwentarskim, stanowiących technologiczne wyposażenie budynku inwentarskiego), wylot wentylacyjny i zamykany otwór wejściowy.
Zbiorniki na gnojówkę i gnojowicę powinno się sytuować w odpowiedniej odległości od budynków inwentarskich w celu ograniczenia uciążliwości zapachowej, chronić przed działaniem czynników atmosferycznych (lokalizacja w miejscu zacienionym i osłoniętym od wiatrów) oraz lokalizować na stosunkowo równej powierzchni, nie zalewanej przez wody deszczowe. Ważnym wymogiem ze względów bezpieczeństwa jest także zabezpieczenie ogrodzeniem o wysokości co najmniej 1,8 m w przypadku, gdy wysokość zbiornika jest mniejsza niż 1,8 m.
W przypadku budowy zbiorników na gnojówkę i gnojowicę o pojemności do 25 m3, według ustawy Prawo budowlane (Dz.U.2010.243.1623z późn. zm.), nie jest wymagane pozwolenie. Przed rozpoczęciem budowy należy zgłosić takie działanie do organu właściwego do wydania pozwolenia na budowę. Rozpoczęcie robót może nastąpić po uzyskaniu zgody lub w terminie 30 dni od daty zgłoszenia, gdy organ nie wniesie sprzeciwu. W przypadku pojemności powyżej 25 m3 należy złożyć wniosek o ustalenie warunków zabudowy i zagospodarowania terenu do właściwego organu samorządowego.
Rolnik, który udokumentuje, że nadwyżkę nawozów w stosunku do posiadanej rzeczywistej pojemności ich przechowywania, usuwa w sposób nieszkodliwy dla środowiska (np. przekazując innemu rolnikowi lub oddaje do biogazowni), może uniknąć konieczności realizacji działań inwestycyjnych. Warto jednak nawóz organiczny zagospodarowywać we własnym zakresie. Wprowadzenie składników nawozowych z gnojowicy na pola pozwala na znaczne oszczędności w zakupie nawozów sztucznych.
