Czesław Klocek, Jacek Nowicki

Uniwersytet Rolniczy im. Hugona Kołłątaja w Krakowie

Chów loch luźnych i prośnych zgodny z wymogami prawnymi i dobrostanu

Świnie są zwierzętami stadnymi, dlatego niejako naturalnym i najczęściej stosowanym sposobem ich chowu jest utrzymanie grupowe. Grupy loch o różnej liczebności, od kilku do kilkudziesięciu osobników, mogą być utrzymywane w kojcach różnego typu i o różnej powierzchni, z reguły ściśle dostosowanej do liczby i gabarytów zwierząt.

Wymogi prawne

Grupowy chów loch prośnych spełnia podstawowe wymogi w zakresie dobrostanu świń jako zwierząt stadnych. Dlatego w rozporządzeniu Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 15 lutego 2010 r. w sprawie ”wymagań i sposobu postępowania przy utrzymywaniu gatunków zwierząt gospodarskich, dla których normy ochrony zostały określone w przepisach Unii Europejskiej” zapisano, że świnie utrzymuje się w kojcu na ściółce lub bez ściółki, grupowo lub pojedynczo, lecz nie na uwięzi. Stosując utrzymanie grupowe, w grupę łączy się zwierzęta o zbliżonym wieku, oraz podejmuje się działania minimalizujące agresję i zapobiegające walkom zwierząt. Najprościej można warunek ten spełnić poprzez zapewnienie świniom stałego dostępu do materiałów i przedmiotów absorbujących ich uwagę, w szczególności słomy, siana, drewna i trocin, o jakości nie wywierającej szkodliwego wpływu na ich zdrowie. Utrzymywane grupowo świnie chore, zranione, wykazujące agresję lub atakowane przez inne zwierzęta czasowo utrzymuje się pojedynczo. Bardzo istotny jest zapis mówiący o tym, że „lochy i loszki od 4. tygodnia po pokryciu do tygodnia przed przewidywanym terminem proszenia utrzymuje się grupowo” (zasada ta obowiązuje już od 1.01.2003 w chlewniach nowych, we wszystkich chlewniach od 1.01.2013). W przypadku gdy w gospodarstwie utrzymuje się mniej niż 10 sztuk loch lub loszek można je utrzymywać pojedynczo.

Powierzchnia dla loszek i loch

Powierzchnia kojca dla knurów utrzymywanych pojedynczo powinna wynosić co najmniej 6 m², a gdy krycie odbywa się w kojcu, co najmniej 10 m². Dla knurków i loszek hodowlanych o masie ciała od 30 do 110 kg przewiduje się co najmniej 2,7 m².

Dla loch utrzymywanych pojedynczo wymiary kojca wymiary kojce powinny wynosić co najmniej: długość równa długości zwierzęcia powiększona o 0,3 m, nie mniej jednak niż 2 m, zaś szerokość - 0,6 m.

Powierzchnia kojca, w którym świnie utrzymywane są grupowo, ściołowo lub bezściołowo w przeliczeniu na jedną sztukę powinna wynosić dla loch co najmniej 2,25 m², przy czym w przypadku loch prośnych co najmniej 1,3 m² powierzchni kojca powinno stanowić stałe podłoże i nie więcej niż 15% tego podłoża – otwory odpływowe. Dla loszek po pokryciu przewidziano co najmniej 1,64 m², przy czym co najmniej 0,95 m² powierzchni kojca powinno stanowić stałe podłoże i nie więcej niż 15% tego podłoża – otwory odpływowe.

Powierzchnia kojca, w którym utrzymywane są w grupie lochy lub loszki po pokryciu w liczbie do 5 sztuk – powinna być większa o 10%, zaś powyżej 39 sztuk – może być mniejsza o 10%.