Piotr Kołodziejczyk

Gabinet Weterynaryjny Animal

Uwaga na powracającą nosoryjówkę

Sytuacja dotycząca ekonomii w produkcji trzody chlewnej niejednokrotnie zmuszała i zmusza właścicieli zwierząt i lekarzy weterynarii do podejmowania trudnych decyzji o zawieszeniu czy rezygnacji z niektórych działań profilaktycznych wykonywanych u świń.W fermie, w której stado podstawowe liczyło 650 loch po długich naradach podjęto kilka decyzji obniżających koszty w czasie dołka świńskiego w 2008 roku. Jedną z tych decyzji było odstąpienie od rutynowego szczepienia loch przeciwko nosoryjówce (ZZZN).

Trochę historii

Ferma produkuje świnie od wielu lat. Grupy liczące do 30 loch są tworzone co tydzień i wprowadzane na porodówki do 2 tygodni przed terminem porodu. Tam szczepi się wcześniej odrobaczone lochy. Porody trwają krótko a większość prosiąt rodzi się w środy. Odsadzenie następuje w czwartki po upływie 4 tygodni, a prosięta są przewożone do odchowalni zaś lochy po selekcji przeprowadzane są do sektora krycia. Tylko w 3 odchowalniach przestrzegana jest zasada całe pomieszczenie pełne – całe pomieszczenie puste (cpp-cpp), natomiast w 2 mieszczą się po 2 grupy odsadzanych prosiąt. Zwierzęta w odchowalniach przebywają do 10 tygodnia życia osiągając masę ciała do 32 kg. Następnie przewożone są do tuczarni gdzie przebywają aż do sprzedaży. W tuczarniach zasada cpp-cpp przestrzegana jest w ograniczonym stopniu ze względu na wielkości grup wprowadzanych zwierząt. Po dalszych 4 tygodniach wyselekcjonowane loszki zasiedlają loszkarnie, dołączając do starszych zwierząt. W fermie nie stwierdzano PRRS, mykoplazmowego zapalenia płuc, pleuropneumonii oraz zakaźnych chorób biegunkowych. Prowadzono wyłącznie profilaktykę u loch przeciwko kolibakteriozie, ZZZN, parwowirozie i różycy, okresowo szczepiono prosięta przeciwko streptokokozie z wykorzystaniem autoszczepionki. Warunki zoohigieniczne w fermie były i są zadowalające, a część odchowu i tucz odbywa się na płytkiej ściółce. W większości tuczarnie podzielone są na klatki dla 8 zwierząt. Dwa do trzech razy w roku przeprowadzano rutynowe badania serologiczne i bakteriologiczne zwierząt na fermie. Wymazy z nosa pobierane od tuczników dawały zawsze wyniki negatywne w kierunku ZZZN, co potwierdzano badaniem serologicznym.

Pierwsze symptomy

Kiedy po ponad 6 miesiącach od zaprzestania szczepień, analizowano wyniki produkcyjne fermy okazało się, że czas tuczu wydłużył się średnio o 5 dni. Znacznie wzrastało zużycie paszy (niestety była dostarczana od różnych producentów), obniżyła się również masa ciała sprzedawanych tuczników. Liczba zwierząt, które pozostawały po sprzedaży rzutu (za małe, charłaki, chore) znacznie się zwiększyła. Analizując padnięcia i liczbę interwencji lekarskich, nie stwierdzono zasadniczych różnic do poprzedniego okresu, koszty weterynaryjne utrzymywały się na założonym poziomie. Zwierzęta pozostające po sprzedażach łączono w grupy z innymi odbiegającymi od normy osobnikami, często dużo młodszymi.