Piotr Kołodziejczyk

Gniezno

(Nie) bezpieczna padlina

Tak jak nieodzownym elementem produkcji zwierząt są ich narodziny, tak samo w każdej chlewni nie sposób uniknąć padnięć trzody chlewnej. Wiadomo, że większość działań właścicieli zwierząt skupiona jest na tym, żeby odsetek śmiertelności był jak najniższy. Nie da się jednak go zupełnie wyeliminować. Jak prawidłowo i bezpiecznie zagospodarować łatwo psujące się odpady z produkcji zwierzęcej?

Martwe zwierzęta pojawiają się bez wyjątku w każdej chlewni. W zależności od jej profilu (cykl zamknięty, produkcja prosiąt czy tucz otwarty) i skali produkcji jest ich mniej lub więcej i dotyczą młodszych lub starszych osobników. Niewłaściwe postępowanie z padliną stwarza szereg zagrożeń dla utrzymywanych zwierząt, ale również ludzi, a także środowiska naturalnego. W martwym ciele, w temperaturze, nazwijmy to pokojowej, bardzo szybko dochodzi do procesów gnilnych i rozkładu. Jest ono pożywką nie tylko dla larw much i innych owadów niepożądanych w chlewni, ale również, a może przede wszystkim, różnorodnych drobnoustrojów, w tym tych chorobotwórczych, przy jednoczesnym wydzielaniu się uciążliwych odorów. Jeżeli przyczyną śmierci była choroba zakaźna, padlina jest nośnikiem niezliczonej liczby bakterii i/lub wirusów. Stanowi zagrożenie dla pozostających tam zwierząt. Dlatego też ponad wszelką wątpliwość należy niezwłocznie po zaobserwowaniu padłego zwierzęcia usunąć je z chlewni i gospodarstwa w sposób bezpieczny. Nadzorem nad właściwym przechowywaniem i dalszą utylizacją padliny oraz materiału biologicznego pochodzenia zwierzęcego zajmuje się w Polsce właściwy Powiatowy Lekarz Weterynarii i jego inspektorzy…