Witold Jan Wardel

Instytut Technologiczno-przyrodniczy w Falentach, Oddział w Warszawie

Zapotrzebowanie na świeże powietrze, czyli wentylatory w chlewni

Specyfika potrzeb trzody chlewnej nie pozwala na poprzestanie na wentylacji grawitacyjnej (charakterystycznej np. dla obór), ale wymaga zastosowania wentylacji wymuszonej, czyli wentylatorów.

Wielkość wymiany powietrza

Wskazania dotyczące wymiany powietrza w chlewni generalnie obejmują zakres pomiędzy wentylacją minimalną a maksymalną. Wentylacja maksymalna to ilość powietrza wentylacyjnego, jaka powinna być dostarczona w okresie najwyższych temperatur w lecie. Wynosi ona 250 metrów sześciennych na godzinę w przeliczeniu na jedną sztukę przeliczeniową (DJP). Określenie wentylacja minimalna oznacza ilość powietrza wentylacyjnego, jaka powinna być dostarczona w okresie niskich temperatur w zimie i jest równa 66 m³ na godzinę i DJP. Przeliczniki sztuk fizycznych trzody chlewnej na DJP podaje poniższa tabela wg Dziennika Ustaw z 2010 r. nr 213 poz. 1397. A więc, po przeliczeniu obsady chlewni na liczbę sztuk przeliczeniowych, a następnie określeniu zapotrzebowania na wymianę powietrza, możemy dobrać liczbę wentylatorów o określonej wydajności.

A co na to dyrektywy?

Dyrektywa Rady 98/58/WE z 20 czerwca 1998 r. dotycząca ochrony zwierząt hodowanych dla celów rolniczych wymaga, aby wszystkie urządzenia automatyczne i mechaniczne ważne z punktu widzenia zdrowia i dobra zwierząt były przeglądane przynajmniej raz dziennie. W przypadku wykrycia usterek należy je natychmiast naprawić lub, jeśli jest to niemożliwe, należy podjąć właściwe środki zabezpieczające zdrowie i dobro zwierząt. Jeżeli zdrowie i dobro zwierząt zależą od systemu sztucznej wentylacji, należy przewidzieć odpowiedni system zapasowy, gwarantujący wystarczającą wymianę powietrza w celu ochrony zdrowia i dobra zwierząt w przypadku zepsucia się systemu. Należy również przewidzieć system ostrzegawczy na wypadek awarii. System ostrzegawczy musi być systematycznie sprawdzany.